De politie is recent in Hengelo een drugsnetwerk op het spoor gekomen onder de plaatselijke elite. De verdenking rees toen er meldingen binnenkwamen over reclameborden langs de toegangswegen die vermoedelijk bedoeld waren om het image van de gemeente op te poetsen, maar vooral opvielen door de hallucinante teksten.

Zo meldt een van de borden ‘De Houtmaat, ons Venetië’ daarmee suggererend dat dit oude kleigat met een muziekkoepel en een zieltogend horeca-etablissement de concurrentie aan zou kunnen met de Italiaanse Dogenstad.

Iets verder staat een bord met de juichende tekst ‘De Waarbeek, ons Disneyland’ om het toerisme in Hengelo te promoten. Wie een van beide attracties wel eens heeft bezocht, weet dat een vlo hier wordt opgeblazen tot een olifant.

De recherche heeft het vermoeden dat de oorzaak van deze euforische reclamecampagne het gevolg is van een brainstormsessie van de Stichting Hengelo Promotie bij een reclamebureau in Amsterdam. Daar zou, om het out of the box-denken te bevorderen, een exotische paddenstoelensnack zijn geserveerd.

Geïmponeerd door de uitzonderlijke stijging van het scheppend vermogen bij de deelnemers, besloot de stichting tot een vervolgsessie in Hengelo. Daarbij moest het opsnuiven van een wit poeder de creativiteit van de deelnemers tot ongekende hoogte opstuwen.

‘Het Burgemeester Jansenplein, onze Ramblas’ en ‘Het Oyfo-techniekmuseum, ons NEMO’ waren de resultaten van deze tweede brainstorm. Het toppertje was ‘De Enschedesestraat, onze Champs Elyssée.’ Nooit geweten dat de corona zo hard had toegeslagen in de Franse hoofdstad. Het treurige Taschepand is dan waarschijnlijk het graf van de onbekende soldaat.

Meest onthutsend is misschien wel dat deze zomercampagne niet een uitschieter is op een moment van opperste meligheid, maar dat Hengelo Promotie denkt een positieve bijdrage te leveren aan de steeds verder achterop rakende stad. In de lokale krant roept Monique Otto van de stichting Hengeloërs op voort te borduren op dit thema en vooral met eigen ideeën te komen. Daar doen wij graag aan mee.

Als bijdrage aan de nooit ophoudende discussie over de invulling van de Markt? ‘De Markt, ons eigen Rode Plein.’

En om de zorg te benadrukken die Hengelo heeft voor het cultureel erfgoed: ‘Museum Hengelo, ons eigen Louvre.’

Tot slot nog een suggestie, als metafoor voor onze bruisende gemeente: ‘De binnenstad, ons eigen Pompeï.’